گروه ورزش/ بعد از دو هفته پر از حواشی و استرس  در نهایت هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال تصمیم به ابقای دراگان اسکوچیچ در غیر منتظره ترین حالت ممکن گرفت. فوتبال ایران و تیم ملی در حالی این روزهای عجیب را سپری کرد که فقط 123 روز تا آغاز جام جهانی باقی مانده بود و در این مجال اندک تنها تیم صعود کرده به جام جهانی بود که با معضلی به نام بلاتکلیفی روی نیمکت مواجه شده بود؛ معضلی که دست پخت شور مدیران فدراسیون برای تیم ملی بود!
بازگشت به نقطه صفر
هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال پس از تصمیمی که در جلسه هفته گذشته خود مبنی بر برکناری دراگان اسکوچیچ گرفت، با پیشنهاد میرشاد ماجدی و دیگر اعضای هیئت رئیسه بدون این که صورت‌جلسه‌ای در این خصوص امضا کنند به صحبت‌های اسکوچیچ گوش دادند.میرشاد ماجدی سرپرست فدراسیون و حسن کامرانی فر دبیرکل فدراسیون فوتبال پس از این جلسه با چند تن دیگر از اعضای هیئت رئیسه جلسه‌ای غیرعلنی را برگزار می‌کند که در آن جا مشخص می‌شود با وجود معرفی امیر قلعه نویی و جواد نکونام تنها با علی دایی مذاکره خود را ادامه دهند تا او بار دیگر هدایت تیم ملی ایران را بر عهده بگیرد.از این رو تماس‌های متوالی و مستمر با علی دایی گرفته می‌شود تا او نظر خود را عوض کند و جانشینی دراگان اسکوچیچ را بپذیرد. با این حال دایی در تماس‌های چند باره‌ای که از سوی مسئولان وزارت ورزش، فدراسیون فوتبال و حتی نهادهای بالادستی با او گرفته می‌شود به هیچ وجه راضی به پذیرش این پیشنهاد نمی‌شود.مسئولان فدراسیون فوتبال از علی دایی خواستند تا شروط خود را ارائه دهد اما او باز هم حاضر نمی‌شود موضوعی را اعلام کند تا به هرگونه رایزنی برای بازگشت دایی به جایگاه سرمربی تیم ملی ایران پایان دهد.پس از اطلاع وزارت ورزش از مخالفت دایی با این درخواست، پیشنهادهایی همچون امیر قلعه نویی و جواد نکونام روی میز ماجدی قرار می‌گیرد اما مخالفت حداکثری با حضور آن ها مانع از هرگونه تصمیم در این خصوص می‌شود. به طور خلاصه بعد از پاسخ منفی دایی و واکنش منفی اهالی فوتبال به حضور امیر قلعه نویی و البته جواد نکونام یک بار دیگر ابقای اسکوچیچ به طور جدی روی میز قرار می گیرد. در واقع بازگشت به نقطه صفر تنها راه باقی مانده برای فدراسیون بود.
چالش جدید اسکوچیچ
مسلما در فاصله 123 روز مانده تا جام جهانی برکناری سرمربی تیم ملی و معرفی سرمربی جدید بدترین تصمیم ممکن بود و با توجه به همین مسئله می توان ابقای اسکوچیچ را یک تصمیم منطقی تلقی کرد؛یک تصمیم منطقی که البته تبعات منفی زیادی برای فوتبال ایران و تیم ملی خواهد داشت. بعد از ایجاد دودستگی حالا اسکوچیچ علاوه بر بازگشت وحدت و همدلی به رختکن تیم ملی،یک چالش جدید و جدی دیگر هم خواهد داشت و آن اثبات دوباره خود به عنوان سرمربی و نفر اول تیم ملی خواهد بود.هر چند که اسکوچیچ در اولین واکنش خود بعد از ابقا با اطمینان از موفقیت تیم ملی سخن گفته اما واقعیت این است که همه مردم ایران حق دارند در این شرایط نگران تیم ملی و نتایجش در جام جهانی باشند. دودستگی در رختکن، ابقای اسکوچیچی که قطعا نمی تواند اقتدار سابقش را داشته باشد و تعداد بازی های تدارکاتی و مسیر آماده سازی تیم ملی هر کدام به تنهایی می توانند تضمینی برای ناکامی یک تیم باشند که تیم ملی کشورمان همه آن ها را با هم دارد! به همه این معضلات وضعیت نابسامان و بلاتکلیف فدراسیون فوتبال را هم اضافه کنید؛فدراسیونی که بعد از دوران عجیب و غریب با عزیزی خادم حالا با سرپرست موقت هم شرایط خوبی ندارد تا امیدها به تیم ملی در آستانه جام جهانی به حداقل برسد.هر چند که در بیانیه فدراسیون صحبت از اتحاد و همدلی و حمایت شده اما در کنار این واژه های امید بخش نمی توان به راحتی از واقعیت و منطق گذشت! پس آقایان اجازه دهید همچنان نگران باشیم!

محوری

نسخه‌ای روان‌شناسانه برای  «   اسکوچیچ»  !

اگر ویژگی‌های شخصیتی فردی با خصوصیات شغلی حرفه‌اش هماهنگ نباشد  خودش دچار فرسودگی شغلی و دیگران ناراضی از عملکردش می‌شوند، سرمربی تیم‌ملی  باید چه کند؟

مهدی خراسانی| ‌ کارشناس‌ارشد روان‌شناسی‌بالینی

 فقط چهار ماه تا اولین بازی ایران در جام‌جهانی 2022 باقی مانده است اما به‌جای آرامش که یکی از رموز موفقیت در هر کاری است، حاشیه‌های عجیب‌و‌غریبی گریبان تیم‌ملی فوتبال کشورمان را گرفته است. «دراگان اسکوچیچ»، اواخر هفته گذشته از سوی کمیته فنی فدراسیون فوتبال از سرمربیگری تیم‌ملی فوتبال ایران برکنار شد اما هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال، رای صادر شده از سوی کمیته فنی را وتو کرد. سرمربی تیم‌ملی فوتبال کشورمان که تاریخ‌سازترین صعود ادوار تاریخ جام‌جهانی را برای ما رقم زد، حالا روزهای پردردسرتری را پیش رو دارد. واضح است که در این مطلب  به نکات فنی عملکرد «اسکوچیچ» نمی‌پردازیم اما موضوعی که می‌خواهیم از آن بگوییم اگر اهمیتش بیشتر از نکات فنی نباشد، کمتر نیست و آن چیزی نیست جز ویژگی‌های شخصیتی آقای سرمربی که موافقان و مخالفانش، این روزها درباره‌اش زیاد صحبت می‌کنند.

    تاثیر ویژگی‌های شخصیتی در موفقیت شغلی  
هر فردی دارای ویژگی‌های شخصیتی است که از دیگر افراد متمایز می‌شود. مثلا یک فرد برونگراست و دیگری درونگرا. یکی  به کارهای فنی علاقه دارد و دیگری به کارهای اجتماعی و فرهنگی. هر شغلی هم ویژگی‌های خاص مربوط به خودش را دارد. در یک شغل نیاز است که فرد یک کار ثابت انجام دهد مثل بایگانی در یک اداره، اما در شغلی دیگر لازم است در مکان‌های مختلف حضور داشته باشد مانند خبرنگار. حال نکته این جاست که اگر ویژگی‌های مخصوص به یک شغل با ویژگی‌های شخصیتی یک فرد هماهنگ باشد، این هماهنگی نتیجه بسیار مناسبی را هم برای فرد و هم برای دیگران در پی دارد. در این شرایط، خود فرد به رضایت شغلی می‌رسد و دیگران هم اعم از مدیرانش، اطرافیان و... از کار او راضی‌اند. اگر هم برعکس باشد، یعنی ویژگی‌های شخصیتی فرد با خصوصیات شغلی که به آن اشتغال دارد هماهنگ نباشد، دچار فرسودگی شغلی می شود و دیگران دچار نارضایتی از عملکرد او می‌شوند.
    سرمربیگری یک حرفه مدیریتی
حالا برمی‌گردیم به داستان «اسکوچیچ». شغل سرمربیگری فوتبال از مشاغلی است که در رده حرفه‌های مدیریتی قلمداد می‌شود. یک مدیر در کنار این که لازم است مراقب و دلسوز کارمندش باشد، باید بتواند منافع سازمان را بر منافع شخص ترجیح دهد. با بی‌نظمی و بی‌انضباطی قاطعانه برخورد کند تا جلوی اتفاقات مشابه گرفته شود و عنان کار از کفش خارج نشود. همچنین یک مدیر باید در بین کارمندانش مقبولیت داشته باشد تا دستوراتش اجرا شود. بنابراین به صورت خلاصه مدیر باید بتواند نیروهای سازمان را در جهت اهداف سازمان بسیج کند و در این راه نگذارد حواشی، مانع رسیدن سازمان به اهداف مدنظر شود.
    مماشات به‌جای قاطعیت، بلای جان اسکوچیچ
در عملکرد مربیان بزرگ هم این منش را بسیار دیده‌ایم. مانند برخورد بلاژویچ با خداداد عزیزی، کی‌روش با سیدمهدی رحمتی و برانکو ایوانکوویچ با پیام صادقیان، محسن مسلمان و... . این افراد جایی که احساس کردند بی‌نظمی یک بازیکن ممکن است برای دیگران الگو شود، قاطعانه ایستادگی کردند، همچنان که اقتدار کی‌روش همواره نقل محافل ورزشی بوده و حتی فدراسیون برای ارتباط با او، حد و مرزی قائل بود چه برسد به بازیکنان، اما در مورد اسکوچیچ این مطلب مشاهده نمی‌شود و شاهد مماشات بسیار زیاد او و برگشتن از تصمیماتش بوده‌ایم. مثلا خیلی زود مهدی طارمی را بخشید، با این که بازیکنان استقلال را توبیخ کرده بود دوباره آن‌ها را به اردوی تیم ملی دعوت کرد و... .
    شخصیت مربی مهم‌تر است یا دانش او؟
در این جاست که مشاهده می‌کنیم ویژگی‌های شخصیتی اسکوچیچ با ویژگی‌هایی که شغل او می‌طلبد، انگار هماهنگی ندارد. اسکوچیچ فردی است که تا حد امکان از تنش دوری می‌جوید، هر شرایطی را که  از طرف فدراسیون تحمیل  می شود، می پذیرد، روحیه‌ای نرم و آرام دارد و در یک کلام فردی مهربان است، اما سرمربیگری تیم‌ملی با تنوع بالای سلیقه‌های بازیکنان و... روحیه‌ای مقتدر می‌طلبد که مجموعه تیم ملی را از حواشی دور کند. وقتی حرفی را می‌زند، قاطعانه روی آن بایستد و اجازه دخالت دیگران را ندهد. چه بسا بتوان گفت که شخصیت یک سرمربی از دانش او بسیار مهم‌تر باشد چراکه همین شخصیت است که آرامش را به تیم وارد و کمک می‌کند بازیکنان از حداکثر توان خود استفاده کنند. البته صفاتی مانند قاطعیت و اقتدار اگرچه ذاتی است اما با تمرین، تجربه و بالابردن دانش تخصصی و استفاده از دستیاران قوی قابل جبران است، نسخه‌ای که امیدوارم زودتر به دست آقای اسکوچیچ برسد وگرنه معلوم نیست این بار کج در جام‌جهانی، به سرانجام مطلوبی برسد یا نه.

 هم‌نشینی انسان و درخت، آن‌قدر ریشه‌دار است که لازم نیست اعداد و ارقام را شاهد بدانیم. درخت همیشه عضوی از حیاط خانه‌مان، کوچه، شهر و جاده‌هایی‌ بوده که در سایه‌اش احساس امنیت کردیم. چرتی زدیم. با شکوفه‌هایش عکس انداختیم و میوه‌اش را خوردیم. درخت‌های زیادی وجود دارند که سن‌شان به قبل از تولد ما و شاید اجداد ما برمی‌گردد. بعضی از این درخت‌ها آن‌قدر کهن سال‌اند که باید برای مقارن کردن سن و سال‌شان به تاریخ و سلسله‌های پیش رجوع کرد. ما در ایران درختان کهن سال زیادی داریم که معمولا اسمی از آن‌ها نشنیده‌ایم و خودشان را هم ندیده‌ایم. بعضی از این درختان به عقیده مردم نظرکرده‌اند و به همین دلیل هربار توسط عابری تکه‌برداری شده و صدمه دیده‌اند. بعضی دیگر اما به دلیل باورهای ایرانیان درباره تقدس درخت، هنوز نفس می‌کشند و استوارند. صفحه درختان کهن‌سال ایران در اینستاگرام صفحه‌ای برای نمایش کهن‌ترین درختان ایرانی است بدون هیچ افکت و رنگ و لعاب اضافه‌ای. «حمید کریلی» که در حال ساخت سریال مستند درختان کهن سال ایران است، این صفحه را اداره می‌کند و در آن به بیان مختصات و مشخصات درختان کهن سال ایران می‌پردازد. در این پرونده می‌خواهیم با 9 درخت کهن سال ایران که هر کدام به طرز باورنکردنی شگفت‌انگیزند و در صفحه درختان کهن سال ایرانی معرفی شده‌اند، آشنا شویم و به ملاقات‌شان برویم.

سرو هرزویل در شمال
کجــاست؟    روستای هرزویل استان گیلان
چند ساله؟   1000 تا 1100 سال
شکوه سرو هرزویل ناصرالدین‌شاه را هم به حرف آورده است. او در یکی از سفرنامه‌هایش می‌نویسد که درسایه این درخت غول‌پیکر عصرانه خوردیم و موزیکانت‌ها که در لای شاخ و برگ این درخت پنهان شده بودند، نغمات دلپذیر نواختند. این سرو در روستای هرزویل شهر منجیل استان گیلان قرار دارد.
 

ارس تاریخی شهرستانک
کجــاست؟     روستای شهرستانک استان البرز
چند ساله؟    بیش از 3500 سال
این درخت آن قدر سن‌و‌سال‌دار است که اگر شیء بود، بی درنگ به عنوان یک شیء ارزشمند تاریخی به موزه ملی می رفت و در آن‌جا با دقت و شرایط خاص از آن نگهداری می‌شد! این ارس کهن سال که به عقیده دکتر شیروانی 3500 ساله است در ارتفاعات مشرف به روستای شهرستانک استان البرز استوار ایستاده است. محیط تنه این درخت کهن سال 961 سانتی متر و ارتفاع آن 13 متر است.
 

تک «بَنِه» کهن سال
کجــاست؟    مزارع روستای دهدق استان فارس
چند ساله؟    1300 تا 1400 سال
درخت بنه یا پسته کوهی در بیشتر مناطق ایران می‌روید اما در زاگرس بیشتر. محیط تنه این بنه معطر و کهن سال به 555 سانتی متر می‌رسد و این درخت 7متر قد کشیده است. برای دیدن این درخت باید به مزارع روستای دهدق شهرستان آباده استان فارس بروید تا از نزدیک، ابهت آن را درک کنید.
 

چنار
تنگ‌چنار
کجــاست؟    روستای تنگ‌چنار استان یزد
چند ساله؟    550 تا 600 سال
داستان درخت تنگ چنار از بقیه درختان کهن سال جداست. حساب بانکی خیریه‌ای به نام این درخت است و هرکس به فراخور نیت خود مبلغی به این حساب واریز می‌کند. از محل پس‌انداز این حساب بانکی برای محوطه‌سازی پارک و قنات تنگ‌چنار و همچنین حفاظت و تیمار این درخت کهن سال استفاده می‌شود. دیدن این درخت از طریق رفتن به شهرستان مهریز استان یزد و دهستان تنگ چنار ممکن است.

سرو
 سر به فلک
کشیده
کجــاست؟    روستای طرز استان کرمان
چند ساله؟    800 تا 900 سال

این درخت رعنا، احتمالا بلندترین درخت کهن سال ایران است و در میان مجموعه دیدنی درخت‌های راور استان کرمان در روستای طرز خودنمایی می‌کند. تنه این درخت رعنا حدود 177 سانتی‌متر است و قامت آن 37 متر! هرساله گردشگرانی برای تماشای این درخت که بیش از 800 سال عمر دارد، راهی روستای طرز می‌شوند.

نوش باشکوه خراسان
کجــاست؟    روستای اِستند استان خراسان‌جنوبی
چند ساله؟   900 تا 1000 سال
درخت نوش از خانواده سرو ها و از دسته درختان مقاوم است. این نوش کهن سال که چندی پیش در وضعیتی فوق بحرانی قرار داشت، به‌تازگی در وضعیتی مناسب قرار گرفته است اما نیاز به مراقبت دارد که باز هم توجه مسئولان را می‌طلبد. خراسان جنوبی، شهرستان حاجی آباد، حاشیه روستای استند، آدرس این نوش باشکوه است.

 

چنار چشمه اکبری
کجــاست؟    شهرستان قائن استان خراسان‌جنوبی
چند ساله؟   400 تا 500 سال
فضای داخل تنه چنار چشمه اکبری آن قدر بزرگ است که به راحتی 20 گوسفند در آن جا می‌گیرند! محیط تنه این چنار باشکوه 14 متر است! این چنار کهن سال 15 متری در دامنه کوهی صخره‌ای در نزدیکی خضریِ دشت بیاض شهرستان قائن در استان خراسان جنوبی ریشه دارد.
 

گردوی عظیم
اصفهانی
کجــاست؟    روستای کلوسه استان اصفهان
چند ساله؟    500 تا 550 سال
میوه درخت گردو، هوس بالا رفتن از درخت را به سر خیلی‌ها می‌اندازد. به همین دلیل شکستن شاخه و کم شدن عمر تهدیدی همیشگی برای این درخت‌هاست. این گردوی کهن 12 متری ریشه در 550 سال پیش دارد و ملاقات با آن از طریق رفتن به شهرستان فریدون‌شهر اصفهان، پشتکوه دوم و روستای کلوسه امکان‌پذیر است.

نوش کهن سال
طرق‌رود
کجــاست؟    روستای طرق‌رود استان اصفهان
چند ساله؟    650 تا 750 سال
این درخت عظیم، قرن‌ها پیش به زمین افتاده اما تسلیم نشده؛ در دل خاک ریشه دوانده و سر به آسمان ساییده است. به همین دلیل اهالی آن را به نام «صبرین» هم می‌شناسند. این درخت خاص و کهن سال را می‌توانید در مسجد جامع روستای طرق رود شهرستان نطنز در استان اصفهان ملاقات کنید تا از نزدیک، ویژگی‌های ظاهری شگفت‌انگیزش را بهتر ببینید و به درک دقیق‌تری درباره آن برسید.

جشن‌های خانگی، حسینیه ها، مساجد، ایستگاه‌های صلواتی، میز و صندلی‌هایی که برای برپایی جشن و سرور چیده شده بود، نورافشانی خیابان ها، صدای بلند مدح امیرالمومنین (ع) و... در همه ایران طی دو روز گذشته غوغایی برپا بود؛ غوغایی از شادی و شور برای بزرگداشت عید ولایت، عید سعید غدیر خم. از دو روز پیش و همزمان با شب عید غدیر، سراسر کشورمان پر شده بود از مظاهر جشن و شادی عید ولایت. چراغانی خیابان ها، برپایی ایستگاه‌های پذیرایی با شربت و شیرینی، برگزاری جشن‌ها و جُنگ‌های شادی، کارناوال‌های شادی که با حضور مردم چهره شهرها را متفاوت کرده بود. در تهران هم روز گذشته مهمانی 10 کیلومتری جشن غدیر  از چهارراه ولی عصر(عج) تا چهارراه پارک‌وی با حضور و استقبال بی نظیر مردم، چهره‌های معروف، هنرمندان و ورزشکاران و.. . برگزار شد. در این مهمانی عظیم، هیئت‌های مذهبی، مساجد، گروه‌های جهادی،‌خدماتی و گروه‌های سرود در طول مسیر  موکب‌هایی با برنامه‌ها و رویکردهای مختلف برپا کردند و برخی آمارها حاکی از توزیع دومیلیون پرس غذا و میان‌وعده برای پذیرایی و 110 هزار اسباب بازی برای هدیه به کودکان بود. نکته جالب هم این که در مسیر 10 کیلومتری ۴۰ مجموعه شهربازی  برای کودکان برپا شد تا در این عید ساعاتی خوش برای آنان رقم بخورد. عوامل برنامه عصر جدید، خندوانه، میدون، مل مل، منم بچه مسلمان، رنگین کمان، خاله شادونه، عمو مهربان و بسیاری از مداحان و خواننده‌های معروف در این مراسم بزرگ حضور داشتند تا در کنار مردم به جشن و سرور بپردازند. تا جایی که ساعتی پس از آغاز این جشن، ستاد مردمی برگزاری مهمانی ۱۰ کیلومتری در اطلاعیه‌ای با اشاره به حضور  بیش از ۲ میلیون نفر در این جشن از مردم خواست از مراجعه به خیابان ولی عصر خودداری کنند. در مشهد هم حرم امام رضا (ع) میزبان خیل عظیمی از زائران و مجاوران بود که برای عرض تبریک به ساحت مقدس امام رضا (ع) به حرم مطهر رضوی وارد می‌شدند و صحن و سرای حرم هم با گل آرایی و نورپردازی‌ها دیدنی‌تر شده بود.

رکوردزنی دو شاعر  در 60 روز

چرا تازه ترین مجموعه های شعر سید علی صالحی  و فاضل نظری با استقبال کم نظیر مخاطبان روبه‌رو شده‌است؟

ستاره منوچهری- حدود دوماه از پایان سی و سومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران می‌گذرد. در این دوره از نمایشگاه، دو مجموعه شعر جدید از فاضل نظری و سیدعلی صالحی، شاعران شناخته‌شده کشورمان به دست علاقه‌مندان رسید که با استقبال چشمگیری همراه بود. «وجود» مجموعه شعر تازه فاضل نظری است که در جشن امضایش، صفی‌ طویل در نمایشگاه کتاب تشکیل شد و استقبال از مجموعه شعر «لهجه آوریل»، سروده سیدعلی صالحی به قدری بود که حتی کتاب، به خود این شاعر نرسید! در ادامه، به معرفی این دو مجموعه شعر جدید که با استقبال مخاطبان همراه شده‌اند، می‌پردازیم.

 یک شنبه‌شب نتایج آرای مردمی «عصر جدید» در مرحله فینال اعلام شد و برندگان مسابقه مشخص شدند. به این ترتیب پرونده فصل سوم «عصر جدید» هم بسته شد و مشخص نیست این مسابقه در فصل چهارم نیز، ادامه پیدا خواهد کرد یا خیر؟ به بهانه پایان فصل سوم این مسابقه، ویژه برنامه و برنامه اصلی اعلام نتایج و وضعیت تعداد آرای «عصر جدید» را بررسی کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

ویژه برنامه طولانی اعلام نتایج

شنبه‌شب فینالیست‌های فصل سوم به همراه خانواده و مربی خود در ویژه برنامه «عصر جدید» حضور پیدا کردند و برندگان فصل قبلی مسابقه نیز، در کنار فینالیست‌ها حاضر شدند. گفت‌وگوهای طولانی با شش فینالیست مسابقه و مرور اجرای آن‌ها در مرحله نیمه‌نهایی و فینال، باعث شد این برنامه تقریبا سه ساعت و 30 دقیقه طول بکشد و مخاطب را خسته کند. طولانی شدن برنامه باعث شد فینالیست‌ها برای جمع‌آوری رای شرایط مساوی نداشته باشند. مثلا پیمان ابراهیمی که در پایان و ساعت دو بامداد به برنامه آمد، نسبت به فینالیست‌هایی که ابتدا در این ویژه برنامه حاضر شدند، شانس کمتری برای ترغیب مردم به رای دادن داشت. برخلاف این ویژه برنامه، برنامه اعلام نتایج اصلی با ریتم منطقی و مناسبی پیش رفت.

اولین خواننده قهرمان

علی طولابی خواننده نوجوان «عصر جدید 3» با کسب پنج میلیون و 562 هزار و 453 رای موفق شد جایگاه قهرمان را از آن خود کند. او پیش از این در مرحله نیمه‌نهایی بیشترین آرای مردمی را کسب کرده بود، بنابراین، قهرمانی طولابی اتفاقی دور از انتظار نبود. سن و سال طولابی و توانایی او در زمینه خوانندگی، یادآور حضور پارسا خائف در فصل اول این مسابقه بود؛ منتها با این تفاوت که خائف رتبه سوم برندگان را به دست آورد. در فصل دوم هم، عرفان طهماسبی به عنوان تنها خواننده حاضر در جمع فینالیست‌ها، جایگاه دوم را کسب کرده بود اما اجرای طولابی به حدی مورد استقبال قرار گرفت که برای اولین‌بار، یک خواننده توانست در جایگاه قهرمان مسابقه بنشیند.در فصل اول و دوم «عصر جدید» به ترتیب فاطمه عبادی و گروه «فرشتگان نینجا»  به عنوان نفر اول این مسابقه انتخاب شده بودند.

پیروزی دوباره ورزش زورخانه‌ای

اعضای گروه «پهلوانک‌های ایران زمین» با کسب چهار میلیون و 59 هزار و 854 رای، عنوان نایب قهرمان را به دست آوردند. پیش از این در فصل دوم، گروه «جوانمردان ایران زمین» که آن‌ها نیز در حوزه ورزش باستانی فعالیت می‌کردند، موفق شدند جایگاه سوم را کسب کنند. در «عصر جدید 3» مربی آن‌ها، علی جَلیجو به همراه تعدادی از استعدادهای کودک و نوجوان و با گروه «پهلوانک‌های ایران زمین»، دوباره به میدان رقابت «عصر جدید» آمد و این‌بار گروهش توانست یک پله بالاتر و در رتبه دوم برندگان بایستد.

موفقیت تنها نماینده استندآپ کمدی

حضور پیمان ابراهیمی به عنوان کمدین در فینال «عصر جدید» جزو اتفاقات جدید این مسابقه بود. او توانست با کسب سه میلیون و 677 هزار و 914 رای، مقام سوم را تصاحب کند. ساینا شیخی استعداد نوجوان حوزه دوبله نیز سه میلیون و 263 هزار و 607 رای داشت و جایگاه چهارم را به دست آورد. او نیز اولین نماینده هنر دوبله در فینال «عصر جدید» بود. گروه آکروبات‌باز «ستیلا و آنیسا» سه میلیون و 124 هزار و 361 رای کسب کردند و پنجمین برنده مسابقه بودند. پیشتر محمد زارع به عنوان استعداد این رشته توانسته بود به فینال فصل اول راه پیدا کند و دومین برنده «عصر جدید» شود. احسان یاسین دیگر فینالیست خواننده مسابقه هم با سه میلیون و 89 هزار و 798 رای آخرین برنده مسابقه شد.

کاهش تعداد کل آرا

مقایسه تعداد کل آرای «عصر جدید» در فصل سوم با تعداد کل رای‌ها در فصل دوم، اُفت عجیب و غریبی را نشان نمی‌دهد. اگر تعداد کل آرای این دو فصل را مقایسه کنید، خواهید دید که تعداد رای‌های این مسابقه در مرحله فینال فصل سوم حدود سه میلیون کمتر شده ‌است. ناگفته نماند که فصل قبل، پنج استعداد به فینال رسیده بودند و در فصل سه، شش شرکت‌کننده در فینال حضور داشتند؛ بنابراین، اگر تعداد فینالیست‌ها مساوی بود، این احتمال وجود داشت که میزان اختلاف آرا بیشتر شود.

اُفت آرای برندگان

تعداد آرای هر فینالیست نیز، نسبت به فصل قبلی کمتر شده است. در «عصر جدید 2» قهرمان مسابقه با حدود شش میلیون و 700 رای، به عنوان نفر اول انتخاب شده بود، اما در فصل سوم، علی طولابی با تقریبا پنج میلیون و 500 رای قهرمان مسابقه شده است. در «عصر جدید 2» نفرات سوم تا پنجم این رقابت، چیزی حدود چهار و نیم میلیون رای داشتند، اما در فصل سوم، به استثنای پیمان ابراهیمی که تقریبا سه میلیون و 677 هزار رای داشت، آرای نفرات چهارم تا ششم به سه و نیم میلیون رای نرسید.

«عصر جدید 4» شاید وقتی دیگر

احسان علیخانی در پایان فصل سوم «عصر جدید»، با اما و اگرهای فراوانی درباره تولید ادامه مسابقه صحبت کرد. او ضمن اشاره به ملاحظاتی که وجود دارد و پذیرشی که برای دعوت از رشته‌های متنوع باید وجود داشته باشدگفت: «رشته‌هایی هست که دعوت کردن‌شان به این‌جا سخت است و جنگ و دعوا و بحث دارد.»  او درادامه  توضیح داد: «سه‌گانه «عصر جدید» ساخته شده است و اگر قرار باشد فصل بعدی ساخته شود، خیلی باید بزرگ‌تر و باشکوه‌تر باشد. رشته‌های متنوع‌تر داشته باشد و دختر و پسر، زن و مرد در کنار هم باشند که حتماً به موقعش اتفاق خواهد افتاد.»

 

 

 

 

 

 

    خبر

«خندوانه» به تاریخ می‌پیوندد؟

 

محمد بحرانی در آستانه پایان «خندوانه»، نوشت که شاید این برنامه دیگر ساخته نشود. بحرانی ضمن بیان این مطلب در   اینستاگرام اش، با اشاره به هفت سال همکاری با رامبد جوان، درباره انتقادهایی که   به او داشته و همچنین تلاش و انگیزه جوان برای ساخت برنامه‌ای جذاب، با کیفیت و دغدغه‌مند نوشت: «نمی‌دانم که «خندوانه» اصلاً توانسته اهداف سازندگانش را برآورده کند یا نه، اما می‌دانم که «خندوانه» همه تلاشش را کرده یک برنامه سرگرم‌کننده باشد که دغدغه هم داشته باشد، حرف هم بزند و باور کنید این آخری یعنی حرف زدن با «هزاران اصلاح» برای رسیدن به پخش اصلا کار ساده‌ای نیست.» بحرانی در پایان نوشت: «اگر هرگونه کم‌کاری، خطا، بی‌مزگی، لوسی، حرف ‎و ‏سکوت بی‌جا یا هر چیزی که باب میل شما نبوده در این سال‌ها از «خندوانه» و سازنده‌اش رامبد جوان و همکارانش دیدید، به بزرگی خودتان و محدودیت توان سازندگان این برنامه ببخشید.» او درباره پایان احتمالی «خندوانه» نیز توضیح داد: «فکر می کنم 10 برنامه از «خندوانه» باقی مانده باشد که همه‌شان هم ضبط شده‌اند و شاید بعد از این قسمت‌ها، «خندوانه» برای همیشه به تاریخ‏ بپیوندد، این چند قسمت هم تحملش کنید! » 

رامبد جوان نیز چند روز قبل در برنامه رادیویی «سینماچی» درباره ادامه «خندوانه» گفته بود: «این فصل تمام شود، باید استراحت کنیم. علاوه بر این که خودم هم می‌خواهم یک فیلم کمدی بسازم، وقت بیشتری برای خانواده بگذارم و درنتیجه باید فاصله‌ای بیفتد.» او با ابراز علاقه به تولید ادامه این برنامه گفته: «ما «خندوانه» را دوست داریم، می‌خواهیم که ادامه پیدا کند و هیچ وقت به تعطیل شدن «خندوانه» فکر نکرده‌ایم.» او در بخشی از صحبت‌های خود نیز درباره کاهش مخاطبان تلویزیون توضیح داده بود: «مخاطب تلویزیون ریزش پیدا کرده و به طور مثال از مسابقه «خنداننده‌شو» و تعداد آرای دوره‌های قبل و این دوره، متوجه این کم شدن مخاطب می‌شویم.»

 

مدیر‌‌گروه سلامت جمعیت خانواده و مدارس دانشگاه‌ علوم پزشکی مشهد از جمعیت 69 درصدی سالمندان تحت پوشش خدمات مراقبتی بهداشتی  خبر داد. احمدیان در گفت‌وگو با  خراسان آنلاین اظهار کرد: دانشگاه علوم پزشکی مشهد بیش از ۵۱۳  هزار سالمند ساکن در حوزه تحت پوشش خود دارد. از این تعداد ۶۹ درصد تاکنون تحت پوشش خدمات مراقبتی بهداشتی قرار گرفته‌اند. وی افزود: سالمندان شناسایی شده‌ پرونده الکترونیک سلامت دارند،  سالی یک بار توسط سیستم بهداشتی به صورت رایگان مراقبت بهداشتی می‌شوند؛ شامل بررسی کامل از نظر بیماری‌های واگیر و غیر واگیر تا اگر این افراد مشکلی داشته باشند در سطح یک که بهداشت باشد درمان یا در صورت نیاز به بیمارستان ارجاع شوند.

«گوشی قاپ خشن» بادی به غبغب‌انداخت و با غرور خاصی به افسر پرونده‌اش گفت: «من آزاد شدم، وسایلم را بدهید!» افسر آگاهی حیرت زده و متعجب نگاهی به پی نوشت مقام قضایی در پرونده کرد و پرسید «پس گوشی‌های سرقتی دیگر چه شد» دزد به چشمان افسر ارشد خیره شد و ادامه داد: آن‌ها شاکی ندارند! و...
باورم نمی‌شد، اشک‌های پنهان و بغض فروخورده «حافظ امنیت» را با همه وجودم حس می‌کردم او بیش از یک هفته خواب و خوراک نداشت تا گوشی قاپی را دستگیر کند که بانویی را اشک ریزان به کلانتری کشانده بود و حالا به گوشی قاپی‌های دیگر نیز مهر تایید می‌زد! افسر پلیس یقین داشت که او دوباره جرایم خشن خود را ادامه می‌دهد اما باید به «قانون» احترام می‌گذاشت و دزد گوشی‌ها را آزاد می‌کرد چرا که شاکیان  دیگر شناسایی نشده بودند و سارق هم سابقه کیفری نداشت. افزایش آمار سرقت‌ها درحالی موجب نگرانی شهروندان شده است که همه انگشت‌ها دستگاه قضایی را نشانه می‌گیرد و جمله «دزد زودتر از قاضی به خانه می‌رود!» در بین مردم به ضرب المثلی جدید تبدیل شده است اما کنکاش‌های رسانه‌ای در این ماجرا، حقیقت تلخی را نمایان کرد که بیانگر نقص‌های فاحش در قانون کاهش مجازات حبس تعزیری است و باید مورد توجه نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی قرار گیرد. اگرچه حرکت به سوی حبس زدایی در قوه قضاییه ستودنی است و قانون کاهش مجازات‌های حبس تعزیری نیز نقاط قوتی دارد که مزایای آن انسان‌های بی گناهی را از آسیب پذیری حفظ می‌کند ولی معایب این قانون باید زیر ذره بین کارشناسی برود چرا که خود موجب جری شدن سارقان و به نوعی ترغیب نوجوانان به ارتکاب جرم شده است. با اجرای این قانون در حدود دو سال گذشته، بیشتر سرقت‌های گوشی قاپی، دستبرد به منازل، محتویات خودروها و.. . از جمله جرایم قابل گذشت تلقی می‌شوند و با گذشت شاکی در صورتی که ارزش اموال سرقتی زیر 20 میلیون تومان باشد و سارق نیز سابقه دار نباشد باید به حکم قانون مهر «آزادی» بر پرونده خودنمایی کند!
اما چه کسی تضمین می‌کند که سارق یا سارقان، مال باخته را با تهدید پنهان وادار به گذشت نکنند؟ چرا باید مال باختگان بعد از دستگیری مجرم همچنان به دادسرا ،  دادگاه و کلانتری بروند یا روزهای زیادی را وقت و هزینه صرف کنند؟  سارقی که 50 فقره سرقت زیر 20 میلیون تومان انجام داده است و به همه سرقت‌ها نیز اعتراف دارد، چرا باید با گذشت یک یا چند شاکی به راحتی آزاد شود و دوباره به ارتکاب جرم روی آورد؟ آیا در این صورت حق مال باختگانی تضییع نمی‌شود که سارق به طور مثال به قاپیدن گوشی اعتراف دارد اما گوشی‌ها را به  مالخر فروخته است و اکنون شاکیان توسط پلیس شناسایی نمی‌شوند؟
به عقیده نگارنده این سطور که قریب به سه دهه در صفحه حوادث روزنامه جرم و جنایت را به رشته تحریر درآورده است، قضات دستگاه قضایی در حالی در معرض اتهام آزادی بدون قید و شرط مجرم قرار دارند که آن‌ها فقط همانند پلیس به قانون، احترام می‌گذارند چرا که «مجری» و حامی قانون هستند. وقتی طبق تبصره ماده 11 قانون کاهش مجازات، قاضی باید مجازات جرایم قابل گذشت را به نصف کاهش دهد و از طرف دیگر طبق قانون آیین دادرسی کیفری قرار تامین (بازداشت) متهم نباید از حداقل میزان مجازات قانونی بیشتر باشد، چگونه قاضی می‌تواند از قانون عدول کند. به طور مثال مجازات سرقت عادی از منزل شش ماه تا سه سال حبس بود که اکنون با تصویب قانون کاهش مجازات به 3 ماه تا 1.5 سال حبس رسیده است حال اگر همدست اصلی یک سارق حرفه‌ای فراری باشد و تحقیقات پرونده در سه ماه به نتیجه نرسد قاضی نمی‌تواند طبق قانون متهم دستگیر شده را بیشتر از سه ماه در بازداشت نگه دارد و باید به هر طریق ممکن حتی با صدور «قرار التزام» موجبات آزادی او را فراهم کند و.. .
بدیهی است کاهش مجازات و حبس‌زدایی از سیاست‌های خوب دستگاه قضاست و درباره بسیاری از جرایم راهکاری مناسب است اما باتوجه به افزایش سرقت‌ها و زورگیری‌ها قطعا این سیاست در این زمینه نیازمند بازنگری اساسی است. چراکه عملا بازدارندگی مجازات‌ها را از بین می‌برد.مواردی که برشمرده شد تنها بخشی از معایب و نواقص قانون کاهش مجازات است که نارضایتی مردم و مجریان قانون را در پی دارد که باید قلم اصلاح بر آن کشید. به امید آن روز.